تبادل لینک هوشمند مقاومت و پایداری
تاریخ انتشار : دوشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۷:۴۱
چهارم خرداد روز مقاومت و پایداری دزفول نامگذاری شده است. این نامگذاری به دلیل مقاومت و ایستادگی مردم دزفول در برابر تهاجمات دشمن در طول هشت سال جنگ تحمیلی بود. مقاومت و ایستادگی مردم در مقابل موشک‌باران سنگین رژیم بعث عراق، حضور گسترده و چشمگیر مردم دزفول در میادین نبرد و تأمین نیروهای یک لشکر به‌طور کامل از این شهرستان همچنان تحسین‌آمیز است. همچنین بسیاری از فرماندهان جنگ از دزفول بودند. این شهر همچنین بازسازی در حین جنگ را تجربه کرد همزمان که زیر موشک باران مداوم و بی‌سابقه بود، خرابه‌های ناشی از جنگ مورد بازسازی قرار می‌گرفت و بدین سان هیچ‌وقت خالی از سکنه نشد به‌طوری که حتی یک نماز جمعه درطول هشت سال تعطیل نشد. دزفول همچنین بیشترین تعداد شهدای غیرنظامی را نسبت به جمعیت آن دارد.
بچه‌های جبهه، دزفول را با نام شهر بی در و پیکرمی‌شناختند که این کنایه بود از موشک باران مکرر آن توسط دشمن‌بعثی؛ خصوصاً در اوایل جنگ که هیچ حساب و کتاب خاصی‌نداشت، همهٔ شهر را می‌زدند. مد خل و مخرج و ابتدا و انتها نداشت؛ همهٔ شهر مثل هم آسیب دیده بود. «شهر موشک‌ها»، «شهر پاتک‌ها» و «شهر مقاومت» اسامی دیگری بود که رزمندگان روی این شهر گذاشته بودند. شهری که تا آن زمان زخم دویست موشک و بیست هزارگلوله توپ دشمن را به جان خریده بود و هم چنان بر پا و استواربود.
در سال‌های دفاع مقدس، نمازجمعه باشکوه دزفول با حضوررزمندگان اسلام و پذیرایی مردم مقاوم آن دیار بعد از نمازجمعه درایستگاه‌های صلواتی، فراموش‌نشدنی است؛ که به عنوان شهر نمونه‌مقاومت شناخته شده است. دزفول از شهرهایی است که نقش وسیعی در پیروزی انقلاب اسلامی ایران دارد. همچنین دزفول در زمان جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران بارها مورد اصابت موشک‌های دشمن قرار گرفت و همچنین رشادت‌ها و از خودگذشتگی های این ملت غیور و همچنین اهداء شهدای فراوان این شهر موجب شد تا امام خمینی (ره) در مورد این شهر فرمودند: «دزفول دین خود را به اسلام ادا کرد». ویرانی‌های ناشی از جنگ تحمیلی اکثراً در سال‌های بعد از ترمیم شده است ولی هنوز آثاری از آن دوره برجای مانده است. مقاومت‌های ملت غیور این مرز و بوم موجب تا دزفول در این دوره به شهر استقامت معروف گردد.
دزفول کلمه ای است مرکب از «دز و پل» این پل را پل روناش و دز را قصر روناش هم می‌گفتند در سمت غربی رودخانه دز شهری به نام روناش بوده که اکنون اثری از آن نیست. عده ای دیگر معتقدند که کلمه دزفول از دژ پل گرفته شده که در اصطلاح محلی دزفیل گفته می‌شود این کلمه به مناسبت قلعه ای است که برای حفظ پل تاریخی دزفول در زمان شاپور دوم ساسانی در ابتدای شهر ساخته شده.
امید به زندگی زیر آتش دشمن
در اوج موشک‌باران و بمباران هوایی در دزفول سینما ساخته و راه‌اندازی شد. استقبال مردم به حدی بود که در یک ماه حدود ۲۵۰۰ بلیت فروخته شد آن‌هم در سینمایی با گنجایش ۳۰۰، ۴۰۰ صندلی. حرکت بعدی بازسازی رنگ‌آمیزی و مرمت وسایل ورزشگاه شهر بود. درست هنگام موشک‌باران مسابقات فوتبال، کشتی و والیبال برگزار و مردم استقبال خوبی از آن می‌کردند. دزفول و ازجمله مردم دزفول به جنگ عادت کرده بودند. عروسی‌ها و جشن‌ها برگزار می‌شد و مثل سابق مردم به شب‌نشینی می‌رفتند. بازار و مغازه‌ها تعطیل نبود. جو فرهنگی و مذهبی دزفول باعث شد بسیاری از فرماندهان که در اطراف دزفول زندگی می‌کردند به آنجا بیایند. شهیدان حاج همت، رضا دستواره، علیرضا نوری و چند تن از فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) و مهدی و حمید باکری، حسین خرازی و چند فرمانده تیپ و لشکر دیگر ازجمله این فرماندهان بودند. یکی از موارد روحیه‌دهنده رزمندگان رادیو جبهه بود. رادیو جبهه از دزفول برای تمام رزمندگان پخش می‌شد. شاید باور کردنش سخت باشد که چند جوان کم‌تجربه با یک ضبط‌صوت و یک فرستنده این رادیو را راه‌اندازی کرده باشند. آن‌ها با همین بضاعت کم توانستند این رادیو را راه‌اندازی کنند البته چند تن از جوانان دزفولی نیز برنامه‌های آن‌ها را می‌نوشتند. دزفول در زمان جنگ به‌عنوان شهر نمونه جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد. شهری که سمبل استقامت ایرانیان است. دزفول از هشت سال دفاع مقدس سربلند بیرون آمد مردم مؤمن و مهمان‌نواز دزفول در سال‌های نبرد یار و یاور انقلاب و رزمندگان بودند پس بی‌دلیل نیست که دزفول سمبل استقامت ما ایرانیان است؛ همین‌طور که خرمشهر سمبل مقاومت ماست.
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط عمار
آخرین مطالب
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
