از تطهیر بنی صدر و طاغوتی خواندن شهیدان بهشتی و باهنر تا جسارت به سیدالشهدا(علیه السلام)

جهان نوشت، در این عکس ها ابوالحسن بنی صدر ـ رئیس جمهور لیبرال معزول و فراری ـ در کنار برخی چهره های شاخص انقلاب مانند شهید آیت الله شهید بهشتی و آیت الله طالقانی، شهید باهنر و آقای هاشمی رفسنجانی دیده می شود. نویسنده با اشاره به این دو عکس به طرح موضوع والای برادری و برابری می پردازد اما در ادامه می نویسد:«انقلاب شده است که کوچک و بزرگ، زانو به زانوی هم، مقابل بنشینند و کار مملکت را راه بیندازند اما عادت های طاغوتی اژدهای هفت سری است که هفتاد جان دارد لاکردار و کارش همین است که در رفاقت ها و برادری ها زهر بپاشد و مهر را به قهر، برادری را به سلسله مراتب آزاردهنده و تواضع را به کیش شخصیت بدل کند و راه انداختن کار ملت را به تعویق بیاندازد و شرف المکان بالمکین را تغییر بدهد به باور جاهلانه شرف المکین بالمکان.»

نویسنده، در پایان با نگاهی افسوس برانگیز، مهر ختم دوستی و برادری در جمهوری اسلامی را زده و می نویسد:«صندلی و زمین فرقی با هم ندارند. بالا و پایین ارزشی ندارد. آنچه ارزش است این است که در ذیل خورشید تابان ۵۷ می شد دوستانه و برادرانه و مشفقانه زانو به زانوی هم نشست و برای انقلاب تصمیم های مهم گرفت. یاد باد آن روزگاران یاد باد.»

نگارنده متن با بیان این مطلب، ضمن چشم بستن بر حقایق تاریخی، فرار بنی صدر از کشور در شکل و شمایل زنان را ناشی از نگاه طاغوت زده سایر برادران دانسته و تلاش کرده است سوابق سیاه وی را از خیانت در جنگ تحمیلی و حمایت از منافقانی که دستشان به خون هفده هزار شهید ترور آلوده است تا اثبات جاسوس بودن بنی صدر با انتشار اسناد لانه جاسوسی نادیده گرفته و به اصطلاح وی را «غسل تعمید» دهد.

بنی صدر، شرف مکان است!

وی در ادامه فرار بنی صدر را تلویحا ناشی از تبدیل شدن تواضع به کیش شخصیت در افرادی چون شهیدان بهشتی و باهنر می داند و «شرف مکانی» که با حضور بنی صدر پیدا شده بود[!] را از بین رفته دانسته و همه مسؤولانی که پس از بنی صدر روی کار آمده اند را متهم به داشتن باور «شرف المکین بالمکان» کرده است. این در حالی است که چند روز پس از عزل بنی صدر از ریاست جمهوری به دلیل عدم کفایت سیاسی توسط نمایندگان مردم در مجلس، شهید بهشتی در انفجار ساختمان حزب جمهوری اسلامی،  و اندکی پس از فرار نبی صدر هم شهیدان رجایی و باهنر در انفجار ساختمان نخست وزیری به شهادت می رسند.

اینکه روزنامه اعتماد از میان هزاران عکس موجود در آرشیو رسانه ها برای نمایش برادری مسئولان نظام، عکسهایی را برمی گزیند که بنی صدر در آن حضور دارد و در فضای رسانه ای جمهوری اسلامی فردی را برادر می خواند که کمتر کسی در خیانت او تشکیک به خرج می دهد، بعد به گلایه از کمرنگ شدن برادری و برابری می پردازد و عامل آن را هم اخلاق طاغوت زده شهیدان بهشتی و باهنر و مرحوم طالقانی عنوان می کند، خود گویای انگیزه این روزنامه از انتشار این مطلب است.

علاوه بر «اعتماد» و احساس برادری یک رسانه اصلاح طلب به بنی صدر، در بخش دیگری از توضیح تصاویر، به گونه ای القا می شود که گویا همچنان تفکرات طاغوتی در بین مسئولان نظام جریان دارد و به عبارت ساده تر، نگارنده می خواهد بگوید: هرچند انقلاب شده اما فضا همچنان همان فضای طاغوتی و پیش از انقلاب است.

این مطلب در حالی منتشر می شود که در همین هفته این روزنامه در قالب سؤال خبرنگارش از ابراهیم اصغرزاده، حادثه کربلا را «اسطوره ای رنگباخته» می خواند. خبرنگار روزنامه اعتماد می‌گوید: «اما این اسطوره‌ها هم به نظر می‌رسد رنگ باخته‌اند و برای نسل امروز آنقدری که شما می‌گویید اهمیتی ندارند...» و اصغرزاده هم جواب می‌دهد: « ما به دنبال این سوال نیستیم...»