تبادل لینک هوشمند مرگ هشام بن عبدالملک (125 هجری قمری)
روز چهارشنبه ششم ربيع الثانى سال 125 ه در رصافه
هشام بن عبد الملک از دنيا رفت و به جهنم واصل شد (1)
او مردى احول و غليظ و بدخو و بخيل بوده و حريص بود بر جمع مال ، دستور
كشتن زيد بن على بن الحسين (عليهم السلام ) را صادر كرد و امام باقر و
حضرت صادق (عليهم السلام ) را به شام احضار كرد و جسارتهاى فراوانى
به آن حضرات نمود و آخر الامر امام باقر (عليه السلام ) را به شهادت رساند
. 19 سال و 9 ماه و ده روز خلافت كرد و در 53 سالگى به جهنم شتافت .
در زمان سفاح كه قتل بنى اميه آغاز شده بود و قبرهاى آنها را هم نبش
مى كردند و آنچه مى يافتند مى سوزاندند، وقتى نوبت به قبر وليد رسيد
اثرى در آن باقى نمانده بود و از عبد الملك قسمتى از جمجمه اش مانده
بود. هنگامى كه قبر هشام را شكافتند بدن او هنوز متلاشى نشده بود،
ولذا هشتاد تازيانه بر بدن او زدند و او را سوزانيدند و خاكسترش را به باد
دادند.
بعضى گفته اند ظاهرا زدن هشتاد تازيانه به هشام به جهت حد قذف
بوده كه جسارت به مادر جناب زيد بن على بن الحسين (عليهم السلام )
نمود(2)
1- تتمه المنتهى : ص 128. شجره طوبی ج1 ص142- فیض العلام ص228- تاریخ طبری
ج5 ص513- تاریخ دمشق ج2 ص375 ، ج63 ص321
2- مرآة العقول ج26 ص227- تتمه المنتهى : ص 118 - 127. قلائد النحور: ج ربيع الثانى ،
ص 191. فيض العلام : ص 228.و ..
منبع: تقویم شیعه
هلاکت هشام بن عبدالملک (125 هجری قمری)
هشام بن عبدالملك دهمين خليفه اموى در شعبان سال 105 قمرى پس از
مرگ برادرش يزيد بن عبدالملك به منصب خلافت و حكومت نايل آمد. وى،
حاكمى جاه‌طلب و تنگ‌نظر بود و براى ارضاى هواهاى نفسانى خويش
بسيارى از شهرها، اقوام و ملت ها را مورد تاخت و تاز سپاهيان جنايتكار
خويش قرار داد و تعداد بى شمارى از مسلمانان و غيرمسلمانان را با
بهانه‌هايى غيرمنطقى و غيراخلاقى از ميان برد.
يعقوبى، مورخ نامدار اهل سنت درباره شخصيت اخلاقى و ويژگى هاى
رفتارى وى نوشت: و كان هشام من أحزم بنى اميه و أرجلهم، و كان بخيلاً،
حسوداً، فظّاً، غليظاً، ظلوماً، شديد القسوة، بعيد الرحمة، طويل اللسان؛[۱]
هشام از افراد برجسته و از مردان نامور بنى اميه بود. او مردى بخيل،
حسود، خشن، سخت‌گير، ستمگر، سنگدل، بى رحم و دراز زبان بود.
هشام بن عبدالملك با اهل بيت علیهم‌السلام و علویان آزادمرد، كينه و
دشمنى ديرينه اى داشت و اسباب سختى و آزار آنان را فراهم مى كرد و
دست حاكمان و عاملان خويش در حجاز و عراق را در اعمال فشار و
سخت گيرى آنان، باز مى گذاشت.
امام پنجم شيعيان، حضرت امام باقر علیه‌السلام از سوى اين خليفه نابكار،
سختى ها و فشارهاى زيادى را تحمل نمود و سرانجام در سال 114 قمرى
به دسيسه و دستور هشام و به توسط ابراهيم بن وليد بن عبدالملك،
عامل خليفه در مدينه به شهادت رسيد.[۲]
به خاطر طولانى بودن خلافت هشام، رويدادهاى فراوانى در عصر وى به
ثبت و ضبط رسيد و در منابع تاريخى ذكر شد. از جمله بيمارى طاعون در
ميان مسلمانان شايع شد و تعداد بى شمارى از مردم و حيوانات آنان را از
ميان برد.[۳]
به هر روى هشام بن عبدالملك به روايت "يعقوبى" پس از نوزده سال و
هفت ماه حكومت در روز چهارشنبه، نهم ربیع الاول و به روايت نويسنده
"الفتوح" در ششم ربيع الاول و به روايت "ابن اثير" در ششم ربیع الثانی
سال 125 قمرى و در 53 سالگى و به روايتى در 61 سالگى به هلاكت
رسيد و پس از وى، برادرزاده اش وليد بن يزيد به خلافت نايل آمد.
و مأموران وليد، بى درنگ خزانه هاى حكومتى و دارايى هاى دربار را
تصاحب كرده و از هزينه كردن مخارج كفن و دفن هشام، جلوگيرى نمودند.
بدين جهت، بدن هشام بدون كفن ماند و كسى حاضر به كفن دادن وى
نشد تا اين كه يكى از غلامان وى، كفنى تهيه كرد و بدنش را با آن پوشاند.
سپس بدن وى را در رصافه شام در همان شهرى كه در آن به هلاکت
رسيد به خاك سپردند.[۴]
1- تاريخ اليعقوبى، ج 2، ص 328.
2- منتهى الآمال، ج 2، ص 118؛ روز شمار تاريخ اسلام (ماه صفر)، ص 64.
3- تاريخ اليعقوبى، ج 2، ص 328.
4- تاريخ اليعقوبى، ج 2، ص 328؛ الفتوح، ج 8، ص 129 و الكامل فى التاريخ، ج 5، ص 261.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی
نظرات شما عزیزان:
«گریه بر شهید شوق شهادت می آفریند.»
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
