سخنرانی حضرت امام خمینی (ره) در 13 خرداد 1342 که

 منجر به دستگیری ایشان توسط مامورین رژیم پهلوی و قیام

خونین پانزده خرداد گردید.

سه هجرت حضرت امام خمینی(ره)

(حضرت امام خمینی(ره) در ایام تبعید در ترکیه)

(حضرت امام خمینی (ره) در ایام تبعید در ترکیه) 

   انتقال حضرت امام خمینی(ره) از تركیه به عراق (1344 ش)

 

 

 

امام روح الله خميني(ره) قبل از تبعيد در كشور عراق - شهر نجف

امام خمینی‌‌(ره) همان زمان در ملاقات با سعدون شاکر، رییس سازمان

استخبارات عراق گفته بود: «هر کجا بروم، اگر این فرشم را پهن کنم،‌‌‌

همان جا منزل من است. من از آن روحانیونی نیستم که به خاطر

علاقه به زیارت دست از کار مبارزه بکشم و اگر بنا شود از مردم ایران

جدا بشوم، دقیقه‌ای اینجا نخواهم ماند.»

(امام خمینی(ره) به همراه یاران در مرز کویت) 

هجرت حضرت امام خمینی(ره) از عراق به كویت تحت فشار

رژیم بعثی عراق (1357 ش)

پس از تبعید امام خمینی(ره) به نجف، ایشان باز هم فریادهای حق

‏طلبانه و ظلم ‏ستیز خود را علیه رژیم، از طریق سخنرانی، ارسال

پیام‏های كتبی و شفاهی به گوش ملت ایران می‏رساندند و بدین وسیله

ماهیت بیدادگری و فساد و وابستگی رژیم را افشا و آشكار می‏ ساختند.

امام در حوزه علمیه نجف به تدریس فلسفه سیاسی حكومت اسلامی

، تحت عنوان ولایت فقیه، همراه با دروس فقه و اصول پرداختند و

شاگردانی برجسته و هم ‏فكر تربیت كردند. ثمره مجموعه این فعالیت‏ها،

باعث آگاهی و رشد سیاسی روزافزون همه اقشار، اعم از

تحصیل‏كرده ‏ها، روحانیان، بازاری‏ها، شهری‏ها، روستایی‏ها و... گردید.

از این رو، رژیم طاغوتی ایران، با اعزام هیئتی به بغداد و مذاكره با

مقامات عراقی، خواهان ایجاد محدودیت برای امام بود. تا آنجا كه

منزل ایشان در نجف، در دوم مهر 1357 ش توسط نیروهای امنیتی

عراق محاصره شد و رفت و آمدها، محدود و كنترل گردید. پس از این

كه دولت بعثی عراق، رهبر كبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام

خمینی را از فعالیت‏های سیاسی و مذهبی بر ضد رژیم شاه در كشور

عراق منع كرد، ایشان نجف را به قصد اقامت در كشور كویت ترك نمود.

اما دولت كویت برای حفظ روابط خود با رژیم شاه از ورود امام به این

كشور جلوگیری كرد. بنابراین امام پس از توقفی كوتاه در مرز بصره،

به بغداد رفته و روز دیگر عازم پاریس شدند.

هجرت تاریخی حضرت "امام خمینی"(ره)

از عراق به پاریس (1357 ش)

سیزده سال پس از ورود حضرت امام خمینی(ره) به عراق و اقامت

در نجف اشرف، به دنبال فشارهای دولت بعثی این كشور برای

محدود كردن فعالیت‏های سیاسی ایشان، حضرت امام خمینی(ره)،

با چند تن از نزدیكان، صبح روز 12 مهر 1357ش به سوی كشور

كویت مهاجرت كرد. ولی دولت این كشور از ورود ایشان، با وجود

داشتن ویزا، جلوگیری نمود. از این رو، ساعاتی را در مرز ماندند.

در ساعات پایانی این روز، مأموران مرزی عراق به امام اطلاع

دادند كه بازگشتشان به نجف بلامانع است. اما امام از بازگشت

به نجف خودداری كردند و شب را در بصره گذرانده، تصمیم گرفتند

به پاریس بروند. عراقی‏ها نیز موافقت خود را اعلام كردند. عصر روز

سیزدهم مهر 57، امام و همراهان به بغداد منتقل شده و روز بعد،

این مهاجر بزرگ با كاروان كوچك همراهش، برای خدا، به سوی

خدا و در راه خدا، هجرتی تاریخی و سرنوشت‏ساز را آغاز نمود و

معظم ‏له در محله "نوفل ‏لوشاتو" در حومه پاریس اقامت گزید.

در مدت اقامت چهارماهه امام در پاریس، نوفل لوشاتو، به

مهم‏ترین مركز خبری جهان تبدیل شده بود. حضرت امام تا چند

روز پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در همین مكان به سر

برده و ملت مسلمان ایران را در سرنگونی رژیم شاهنشاهی،

رهبری می‏ نمودند.

 

 

امام روح الله خميني(ره)  به هنگام تبعيد در نوفل لوشاتو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: